2013, Book review ((2013))Uitgangspunt van Aafke de Vor is dat trainers meer willen dan alleen een training geven. Ze willen de klant werkelijk helpen, uitgaande van de belangen van de deelnemers aan de training. Vragen waar elke trainer mee te maken krijgt zijn: wat wil de klant precies? Hoe is de situatie ontstaan? Welke mogelijkheden zijn er om het aan te pakken? Om welke competenties gaat het en welk resultaat heeft de klant voor ogen? Trainen met resultaat is bedoeld om met passie te trainen, met behulp van praktische handvatten - tips, checklisten,
modellen en werkvormen - om van klantvraag tot training te komen. Het boek is behalve voor trainers bedoeld voor iedereen die zich bezighoudt met leren (zoals docenten, opleidingsfunctionarissen, P&O’ers, managers en therapeuten). Aafke de Vor is zelfstandig trainer, coach, adviseur, supervisor en ontwikkelaar (zie www.aafkedevor.nl). Haar boek is geschreven vanuit de gedachte welk boek ze had willen hebben toen ze met dit vak begon en wat ze zelf had moeten ervaren en ontdekken wat ze niet geleerd had tijdens haar studie en niet kon lezen, doordat er geen boek over geschreven was (p. 15). Omdat ik zelf ook ooit beginnend trainer was, lijkt me dit een interessant vertrekpunt om haar boek te lezen.
2012, Dissertation Why consider moral climate and examine about three hundred contributions to organizational moral climate theory? Moral climate has become a key theme in organizational theory and business ethics. It helps understanding organizational morality and manking organizations morally better. Moral climate theory may also help to prevent organizations from loosing either effectiveness or legitimacy.
2012, Article in monograph or in proceedings ()To many scholars and researchers in organisation and management studies, Bourdieu’s theory of practice as one of the grand sociological conceptual framework turns out to be an appealing toolkit to think with. What can Bourdieu’s theory of practice entail for moral climate theory as a relative new body of knowledge, and perhaps, vice versa? It is argued that, because of its lack of attention for the moral dimension, Bourdieu’s conceptual framework badly needs some extensions, notably a concept of moral capital. Moral capital as part of an individual’s habitus is put in order with the other forms of capital distinguished by Bourdieu. Next, it is transformed into an organisational concept being a part of an organisation’s (collective) habit. On its turn, moral climate theory can provide possible contents for organisational moral capital, more in particular, an institutional field-specific format for determining the required amount of moral capital an organisation needs to fulfil its essential tasks and assignment. This format also shows what the consequences are when organisations have either a deficit or a surplus of moral capital, when related to these tasks and assignments. Though Bourdieu’s conceptual framework is “good to think with”, one should not close one’s eyes for the pitfalls of using economist metaphors in areas not suitable for it, as it may work as a self-fulfilling prophecy.
2011, Article / Letter to editor (Supervisie en Coaching, vol. 28, iss. 1, (2011), pp. 39-41)Een van de speerpunten van de Landelijke Vereniging voor Supervisie en Coaching (lvsc) is onderzoek en kennisontwikkeling met betrekking tot coaching en supervisie, en daartoe is een Commissie Kennis en Onderzoek in het leven geroepen. Op initiatief van deze commissie werd op 29 november 2010 in Utrecht met vijftien deelnemers en onder voorzitterschap van Mieke Voogd een kennisbijeenkomst gehouden over onderzoek naar supervisie en coaching. De bedoeling daarvan was drieledig: a bevindingen uitwisselen, b de basis leggen voor een kennisnetwerk, en c komen tot uitgangspunten en inhouden van een agenda voor onderzoek van coaching en supervisie. De discussie werd voorafgegaan door inleidingen van achtereenvolgens Alexander Waringa en Louis van Kessel.
2011, Book review (vol. 28, (2011), pp. 209-211)Hoe komt het dat het zo moeilijk is om ongezonde gewoonten te veranderen? Waar ligt het aan dat zoveel mensen blijvend kampen met psychische en relationele problemen? In Het gelaagde brein probeert Martin Appelo antwoord te geven op de vraag welke consequenties kennis over onze hersenen heeft voor het werken aan gedragsverandering. Het boek biedt een stappenplan voor reflectie en discipline, waarmee op nuchtere wijze de balans opgemaakt kan worden en vervolgens besloten kan worden om gedrag al dan niet te veranderen. Het boek is vooral bedoeld als zelfhulpboek, maar is ook gericht op hulpverleners die kortdurend werken of eens een andere invulling aan de therapie willen geven.
2011, Book review (vol. 28, (2011), pp. 146-148)De traditionele visie op ‘wellness’ gaat uit van de individuele dimensie van welzijn. Siebens en Van Den Berghe leggen in hun boek een verband met voeding, want dat is waar lichaam en geest op bouwen. Volgens de auteurs heeft coaching van welzijn daarom te maken met voedingscoaching. In een gezonde gastronomie, met zowel aandacht voor hoogstaande voeding als ruimte voor sociaal contact, zien zij een belangrijke bijdrage zijn tot welzijn. Hoewel welzijn een individuele zaak is, is er toch ook steeds een duidelijke organisatorische dimensie. Zo kan stress ook het resultaat zijn van de wijze waarop een organisatie functioneert en wordt geleid, en bepleiten de auteurs een duurzame aanpak waarin ook altijd aandacht moet worden geschonken aan management en organisatie. Kortom, in de wereld van coaching stellen de auteurs een aanpak voor die nieuw is en daardoor nieuwsgierig maakt naar de methodische uitwerking ervan
2011, Article / Letter to editor (Supervisie en Coaching, vol. 28, iss. 4, (2011), pp. 167-187)Wat levert de toepassing van de kleurenbenadering van De Caluwé en Vermaak op, als we deze toepassen op supervisie als veranderstrategie? Mogen supervisoren een favoriete kleur hebben? Of moet een supervisor van alle kleurenmarkten thuis zijn?
2011, Book review (vol. 28, (2011), pp. 211-213)Coaching als begeleidingsvorm heeft de afgelopen tien jaar een grote vlucht genomen. Het coachingsmethodenboek onder redactie van Susan van Ass tracht de methodische aspecten van het brede en groeiende vakgebied in kaart te brengen met een compact overzicht van maar liefst 51 traditionele en nieuwere coachingsmethoden. Het boek is vooral bedoeld als naslagwerk en om ideeën op te doen, opdat coaches in korte tijd hun blikveld kunnen vergroten. Ook aankomende coachees kunnen wat aan het boek hebben, in hun zoektocht naar een vorm van coaching die bij hen past en naar een methode waarin zij zich kunnen vinden. Een derde doelgroep bestaat uithr-functionarissen, leidinggeven en andere verwijzers die baat hebben bij een dergelijk overzicht. Een vierde doelgroep wordt gevormd door de opleidingen, die met het boek een prima inleiding zouden hebben om in het vakgebied van coaching te kunnen fungeren (p. 10).
2010, Book review (vol. 28, (2010), pp. 45-48)Denkadviseren is niet de zoveelste variant van organisatieadvisering, maar een wezenlijk andere benadering van adviseren, begeleiden en coachen. De denkadviseur is niet de inhoudsdeskundige die een oplossing weet of bedenkt, zoals organisatieadviseurs dat doen. In plaats daarvan stimuleert de denkadviseur vanuit een gastvaardige, belangeloze, ondeskundig verwonderde, zoekende, mijmerende en aandachtige maar soms ook laconieke houding de adviesvrager om diens denken te ‘ontstroeven’ en (weer) regisseur te laten zijn van diens eigen denken en gemoedstoestand. Door het veranderen van vanzelfsprekend bestaande interpretaties van en gedachten over de werkelijkheid, en door ideaalbeelden kritisch tegen het licht te houden, maakt de adviesvrager als het ware zelf de oplossing van diens probleem. Dit wordt mogelijk door het ontstaan van denkruimte waarin nieuwe waarnemingen, belevingen, interpretaties en waarderingen mogelijk, aantrekkelijk en acceptabel worden.
2010, Book review (vol. 28, (2010), pp. 97-99)Uitgangspunt van Psychologie van de levenskunst is dat het een kunst is om het leed van het leven te accepteren en daarbij aandacht te hebben voor het positieve. Spijt, mislukking en verlies hoeven niet te
betekenen dat de kwaliteit van leven achteruitgaat. Met deze leidende gedachte is het boek bedoeld als
tegengeluid bij twee gangbare stromingen binnen de psychologie die beide beogen negatieve ervaringen
onder controle te brengen. Aan de negatieve kant zijn er psychologen die zich bezighouden met het oplossen van negatieve aspecten van het menselijk functioneren, zoals depressie en angst. Daarop volgde de ‘positieve psychologie’ die zich richt op het bevorderen van welzijn en geluk, waarbij het negatieve nadrukkelijk wordt vermeden. In Psychologie van de levenskunst wordt een derde weg verkend:
die van de levenskunst. Het is geen omvattend handboek, maar biedt een beredeneerd perspectief dat zoveel mogelijk wetenschappelijk is onderbouwd.
2010, Book review (vol. 28, (2010), pp. 145-146)In Wat als mijn cliënt een ui is! spreken Rudy Vandamme en Jikke de Ruiter lezers aan op hun gebruik van metaforen als ze bezig zijn met coachen. Metaforen verruimen het denken en perken het tegelijkertijd in, voor zover door de keuze van een metafoor een richting wordt uitgezet voor denken en handelen. Is die metafoor een bewuste keuze, op basis van een levensvisie? Of wordt aangesloten bij trends en modieus taalgebruik zoals nu eenmaal gebruikt wordt in de psychosociale en spirituele hulpverlening? Worden clichés gebruikt of is kritisch nagedacht over metafoorkeuze?
2010, Book review ((2010))In de begeleidingswereld worden volop kaartspelen van allerlei soort en met allerlei oogmerken aangeboden. Het lijkt welhaast een hype, met positieve en negatieve kanten. Het verhaal van de held (bestaande uit een boekje en veertig kaarten) biedt een werkwijze aan coaches om hun klanten op weg te helpen naar succes bij vragen over carrière en loopbaan, persoonlijke ontwikkeling, functioneren in het werk en de balans tussen werk- en privéleven. Met de beeldtaal van de veertig jungiaanse archetypen kan in coachgesprekken creatief te werk worden gegaan. Door de vele nuances en het aanboren van het onbewuste denken, heeft de gecoachte grote kans door het ‘toeval’ echt nieuwe wegen te vinden en los te komen uit diens comfortabele denkwereld. Het is volgens de auteurs vooral een handig hulpmiddel voor adviseurs, trainers, leidinggevenden, intervisiebegeleiders, hr-professionals en (vooral) allerlei soorten coaches die werken met ‘aardse’ en rationele mensen.